Sukces otwockich ortopedów

W ubiegłym tygodniu w ogólnopolskich mediach głośno było o osiągnięciach lekarzy chirurgów - ortopedów z otwockiego Szpitala im. prof. A. Grucy. Z takiego rozgłosu należy się tylko cieszyć, zwłaszcza, że Otwock kojarzy się ostatnio raczej z sensacjami kryminalnymi. Tym bardziej należy się chwalić tym co mamy - że pracują u nas wybitni specjaliści, stosujący innowacyjne i unikalne w skali kraju (a może nie tylko) metody leczenia. Tylko dzięki ich zaangażowaniu pacjentom, którym groziło kalectwo, udaje się przywrócić pełną, lub prawie pełną, sprawność ruchową.
Tak było w ubiegły poniedziałek, kiedy na stół operacyjny trafił młody mężczyzna. Dwa lata temu uległ poważnemu wypadkowi i od tamtego czasu nie mógł chodzić. Obecnie istnieje duże prawdopodobieństwo (lekarze zazwyczaj nie używają słowa na pewno), że za jakiś czas będzie się mógł poruszać o własnych siłach. Wymagało to jednak zastosowania przez otwockich chirurgów specjalnej techniki przeszczepu kości.
- Bardzo często duże ubytki tkanki kostnej, w tym przypadku było to naprawdę dużo - około 22 cm, uzupełnia się protezą, która potrafi nawet rosnąć. My zrobiliśmy to jednak bez zastosowania protezy - mówi dr Aleksander Wielopolski, chirurg z zespołu kierowanego przez dr. med. Marka Malskiego, który dokonał innowacyjnego przeszczepu. - Ponieważ zniszczenia w chorej kończynie były bardzo duże i nie można było zastosować tzw. zespolenia mikrochirurgicznego naczyń, które wykonuje się zazwyczaj, pos tanowiliśmy przenieść tkanki kości strzałkowej ze zdrowej kończyny i umieścić je we właściwym miejscu w chorej nodze. Rzecz polega na tym, że tkanek tych nie odcina się od razu od ich własnego ukrwienia w zdrowej nodze. To połączenie pozostaje do czasu wygojenia się kości. Powoduje to, że chory musi leżeć przez 4 tygodnie, w bardzo niewygodnej pozycji, bo ze skrzyżowanymi nogami, ale jest to cena, którą chyba warto zapłacić za uratowanie nogi.
W otwockiej Klinice Ortopedii przeszczepy przeprowadza się już od 10. lat. Kiedyś robiło się je częściej, w dobrym okresie 1-2 miesięcznie. Po wprowadzeniu reformy zdrowia wykonuje się ich znacznie mniej, gdyż brakuje na to pieniędzy.
- To, że coś się dzieje jest zasługą grupy lekarzy entuzjastów. Znaleźli się po prostu ludzie, którzy postanowili, wśród całej tej mizerii, coś dobrego zrobić - mówi kierownik Kliniki, prof. dr hab. med. Kazimierz Rąpała. - W Stanach Zjednoczonych, dla przykładu, wejście na salę operacyjną chirurgów kosztuje 1,5 tys. dolarów. W Polsce zaś nadal nie liczy się czasu lekarzy, pielęgniarek, kosztów obsługi sprzętu, itd. (poniedziałkowa operacja trwała, z przerwami, 8 godzin). Nie chciałbym jednak poruszać tego tematu, bo wchodzimy tu w sferę gdzie etyka zawodowa zaczyna konkurować z pieniądzem.
Szpital ma ogromny potencjał naukowy, którego jednak nie może w pełni wykorzystać z przyczyn finansowych. Krążą nawet pogłoski, że placówka ma być zlikwidowana lub znacznie zredukowana. Tymczasem klinik takich jak ta w Otwocku jest w całym kraju raptem cztery.
PS. Lata 2000-2010 zostały ogłoszone przez Światową Organizację Zdrowia dekadą kości i stawów. Organizacja zwraca uwagę, że choroby kości i stawów stanowią połowę przewlekłych chorób u ludzi powyżej 65. roku życia, bóle krzyża są jedną z głównych przyczyn niezdolności do pracy, liczba złamań spowodowanych osteoporozą wzrasta u kobiet powyżej 50. roku życia o 40 %, itd. A u nas rodzą się bezsensowne propozycje zamknięcia Kliniki Ortopedii, bo za dużo kosztuje.